Իմ կատուն կոտրված է

բարև, ես ունեմ մոտավորապես մեկ տարվա կատու: և կոտրել է ձախ ազդրը: Նա չի կորցրել միզարձակման և դեֆեքացիայի ռեֆլեքսները, նա նաև արձագանքում է ցավին, եթե խթաններ եմ դնում տուժած պոչի և ոտքի վրա, ինչ դեղ կարող եմ տալ նրան, մինչ նրան տանում եմ անասնաբույժ, նկատի ունեմ այնպիսի դեղամիջոց, ինչպիսին է պարացետամոլը կամ իբուպրոֆենը, նա կշռում է 4 կիլոգրամ, սա կարո՞ղ է, թե ոչ:

Ողջույն, իմ ձագուկը մի քանի օր առաջ փախավ, հենց երեկ գտա նրան, նա երկու օր կորած էր, բայց երբ գտա նրան, նկատեցի, որ նրա ոտքերը սովորական չեն, քանի որ րոպեներն անցնում էին, ես նույնպես նկատեցի, որ նա չէր կարող քայլել, այսօր պարզապես և Նա կարող է քայլել, և նրա աջ ոտքը շատ վիրավոր է, ես ոչ մի կծում կամ ճեղքվածք չեմ տեսել, բայց չգիտեմ ինչ պետք է անեմ Ես շտապ օգնության կարիք ունեմ

Hola buenas tardes, yo le comento mi caso y siento que me estoy muriendo… le comento en la cuadra habia un perro que vivia afuera, yo siempre le daba comida le hacia carios jagaba con el, el me cuido durante 12 años mas omenos a donde iba el me acompañaba me cuidaba, yo mas que como un perro lo veia como un angel guardian, si alguien me ofendia el les ladraba o se les hechaba ensima, si yo lloraba el iba a consolarme, una ves mi hermana me piso sin querer y grite y el corrio a donde yo a consolarme y ver que me habia pasado:( lamentablemente un dia fui a la tienda y una vecina me dijo que lo habian atropellado y que como pudo camino para la cuadra, entonces inmediatamente lo busque y le hable, el estaba agitado respirando, habia un veterinario en la cuadra a medias no se si termino el caso es que se lo trajo en los brazos y lo paro y aun se paraba el perro, en ese momento no se veia que tubiera algo interno por que veiamos que se podia parar le costaba trabajo caminar, le di ascilo en mi casa y ese dia ceno y en la mañana le prepare desayuno y desayuno, vino el veterianrio y le inyecto quetorolaco con neomelubrina y vomito todo lo que habia desayunado, le quise dar cena y el ya no queria comer, solo tomaba agua y hacia como que iba a vomitar, el caso que ese mismo dia el perro ya no podia caminar, arrastraba todo lo de atras y le dolia y nos dimos cuenta que hacia popo y pipi con sangre, jamas le vimos inflamaciones hasta ese dia en la tarde, entonces al otro dia lo fui a checar y estaba muy triste con respiracion rara no queria comer solo bebia y bebia agua y como que queria vomitar algo pero no se que por que ni siquiera habia desayunado, como que vomitaba algo de adentro y se lo tragaba, el caso es que llame a otro veterinario con la esperanza de que me dijera que no habia derrame interno y lo checo mi perro estaba muy asustado y me dijo que habia derrame interno por eso lo de la sangre, y que el perro ya no iba a volver a caminar que aunque lo operara muy probablemente no quedaria bien y que era una injusticia para el vivir asi, entonces lo siguio checando, le piso la cola y el no sentia toda la cola le piso y nada no sentia nada, le reviso abajo y me dijo que traia unos organos desprendidos que no sabia si era el riñon junto con otras cosas y una hernia y mi mama me insistia que el perro estaba sufriendo mucho pero yo lo veia a el con ganas de vivir, el veterinario dijo que era mejor sacrificarlo por que ya estaba grande y estaba sufriendo mucho y yo no queria pero deje que lo hicieran por su bien, yo me tire a llorar abrazandolo, si yo hubiera tenido dinero en ese momento yo lo opero o no se buscaba mil alternativas pero ni siquiera acompletaba lo de las radiografias, le pusieron un tranquilisante y se me quedo viendo con cara de no me hagas esto y lo inyectaron y se me fue, me siento tan malllllllllllll tan mallllllllllll por que el me cuidooooooooo todo el tiempo, siento como si lo hubiese traisionado… y me quedo pensando en que ha de ver dicho mendiga vieja despues de tantos años de cuidarla me quito la vida, asi me siento se los juro, yo no queria que lo sacrificaran pero tampoco queria que sufriera, y lo paradojico de todo esto es que me siento mas confundida por que pese a que el veterinario le piso la cola y no la sintio el perro si la movia me siento muy mal, que me pueden decir? Ես չեմ կարող դադարեցնել լաց լինելը, ինձ թվում է, թե ես նրա կյանքը խլել եմ նրա ժամանակից շուտ, քանի որ նա նրան ստիպում էր ապաքինվել, ես չգիտեմ ՝ ​​ես ճիշտ եմ վարվել, թե սխալ, եթե նա ատում էր ինձ, որովհետև ես սիրում եմ նրան, ես չի կարող դա հանել Anguish- ից և հիստերիայի նյարդերը ներս են մտնում, և ես սկսում եմ ծեծել ինձ `զգալով այն ցավը, որը ես պատճառում եմ նրան` սպանելով նրան, ի՞նչ կասես այս մասին: ...

Ողջույն, ինձ շատ հոգնած եմ զգում, ես ունեմ իմ ձագուկին, որը նրան շատ եմ սիրում, և 4 օր առաջ փողոցային շները հարձակվեցին նրա վրա, և ես նրան տարա անասնաբույժի մոտ, և նա ողնաշարի կոտրվածք ունի, և նրանք ինձ խորհուրդ տվեցին քնել նրան, բայց ես չեն ուզում իմանալ, թե ինչ անել, նրանք ինձ խորհուրդ են տալիս. Ես ուզում եմ իմանալ ՝ բուժում ունի՞, թե ոչ, խնդրում եմ օգնեք ինձ

Անցած գիշեր իմ կատուն տանը էր, և այսօր նա պոչով արթնացավ խառնաշփոթի մեջ, նա կոտրվածք չունի, բայց կաշին կտրվել է ծայրից ծայր, միայն միսն է տեսանելի, և ես չգիտեմ, թե ինչ կարող էր պատահել նրա հետ, բայց Գիտեմ, որ նրան պետք է անդամահատեն `գանգրենայից փրկելու համար, և ամենացավալին այն է, որ այսօր նա մեկ տարեկան է, նա ծնվել է այսօր` դեկտեմբերի 31-ին, օրվա երկրորդ կեսին: Ո՞վ կարող է ինձ ուղղորդել:

Ողջույն Մոնիկա, իմ կատուն այսօր կոտրեց իր պոչը, նա հազիվ երկու ամսական է: դուռը փակ էր, և այն կոտրվեց, շատ լուրջ է թվում `կախված է, ի՞նչ կարող եմ անել: երկու օրվա ընթացքում անասնաբույժը կարող է տեսնել նրան:

Բարև, իմ ձագուկը երկու օր առաջ ընկավ առաստաղից, և ես բռնեցի նրա թաթը վերևից, ես դիպչում եմ նրան և ցավում է, որովհետև նա միոու է անում ու կծում ինձ: Չգիտեմ `նրա թաթը կոտրված է, կարո՞ղ է ինչ-որ մեկն ինձ օգնել: նա թաթի վրա քերծվածքներ ունի

բարև, շատ ցավում եմ, բայց մի հարազատ ոտքով հարվածեց կատվիս որովայնին, հենց որ նա թռավ մի բազկաթոռից մյուսը, իմ կատուն թաքնվեց և այլևս դուրս չեկավ: Քննարկումից հետո, 2 ժամից ավել կամ պակաս, ես փնտրեցի իմ կատուին և նկատեցի, որ այդ վայրում փսխման մնացորդներ կան, և իմ կատուն դուրս չի եկել իր թաքստոցից, երբ ես կարողացա նրան դուրս բերել այս տեղից այն շատ տարօրինակ էր, և դրա միոը երկուսն էլ տարբերվում էր, և ցավից նույնիսկ նրան տեղափոխելուց և մահճակալին դնելուց հետո ես նորից դեղին փսխում էի: Ես նրան դիպչում եմ ստամոքսին ու կողերին ու ոչ մի տարօրինակ բան չեմ նկատում, բայց նա մի փոքր բողոքում է, երբ ստուգում եմ նրան ու քնում:
Հուսով եմ ՝ կկարողանաք ուղղորդել, թե ինչ անեմ, շնորհակալություն

Բարև լավ, ես մաքրում էի, և ես նստում էի անկողնում, իսկ իմ կատուն այնտեղ էր, և ես նույնիսկ նրան չէի տեսել, և նա սկսեց միոու անել, ես նրան նստեցրի և դուրս թողեցի սենյակից, և ես հասկացա, որ նա ոչ կանգ առնել. O 🙁 TT- ն արվեց, ես շրջվեցի և պղծվեցի, վերցրի, մաքրեցի ու թողեցի առանց պնդելու, այնուհետև տարա բազմոցին ու պառկած մնացի, հիմա փող չունեմ անասնաբույժին տանելու, ինչ կարող եմ անել? Ես ստուգեցի նրան և ամեն տեղ շոշափեցի նրան `կարծելով, որ նա կարող է ինչ-որ բան կոտրել կամ ես չգիտեմ (90 կգ) և ոչ մի բան, նա չի պնդում, կարծես ինչ-որ բան վնասել է, բայց նա չի դադարում, ես նրան դրեցի հատակին և նա փլուզվում է. Ի՞նչ անեմ:

Ողջույն, ես ունեմ 4 շաբաթական մի ձագուկ և դաստիարակեցի նրան, քանի որ նա բացեց իր աչքերը, մայրը լքեց նրան, և մենք վերցրինք մեզ, մի շաբաթ առաջ, ըստ երեւույթին, նրանք մի փոքր ոտք էին վնասել, նա սկսեց աստիճանաբար դադարել աջակցել իրեն, ես գնացի անասնաբույժը և հնարավորինս շուտ, որ նա կարող էր ինձ նշանակել, մինչև 4 օր անց բժիշկը տեսավ նրան ընդամենը մի քանի րոպե և ասաց ինձ. կարծում եմ, որ նրանք պետք է անդամահատեն մանր կատուների կոտրվածքները, որոնք չեն շտկվում, նա ինձ նոր նշանակեց անասնաբուժական օրթոպեդի հետ, բայց մինչև հաջորդ չորեքշաբթի և ոչ: Նա ոչ թել է դրել, ոչ էլ ինչ-որ բան, իմ փոքրիկ կատվին այլևս բորբոքված արմունկ չունի, նա դեռ չի աջակցում, բայց խաղում է և ուտում է նորմալ, ես դեռ կարո՞ղ էի այն փշրել: Գնաց նա այլ տեղեր, և նրանք ինձ ասացին, որ քանի որ նա արդեն կլինիկա ուներ, չէ՞ին կարող նրան տեսնել: Ես չեմ հասկանում, թե ինչ է պատահում, խնդրում եմ օգնեք ինձ ... ես կկարողանամ դա անել, ես չեմ ուզում, որ իմ կատուն հեռացնի իր ձեռքը, եթե նա ակնհայտորեն վնասվածքներ կամ բորբոքում չունի ...

Ողջույն, հուսով եմ, որ երեկ կարող եք ինձ օգնել, իմ երկամսյա ձագուկին ես սեղմում եմ տան դուռը, իսկ նրա հետին ոտքերը չեն արձագանքում, Աստված կարող է օգնել ինձ շնորհակալություն

Իմ 13-ամյա կատուն դուրս եկավ, ըստ ամենայնի, շուն հարձակվեց նրա վրա: Մենք նրան գտանք ժամեր անց, քանի որ չգիտեինք նրա գտնվելու վայրը: Երբ ես նրան տարա անասնաբույժի մոտ, նա ասաց ինձ, որ երկու կող կոտրվածք ունի, նա ասաց ինձ, որ նրա վրա չես կարող տրոհ կամ վիրակապ դնել, քանի որ կատուներն ինքնուրույն են բուժում այս տեսակի վնասվածքները: Ես կցանկանայի իմանալ, թե որքան պետք է սպասեմ, որ այն ամբողջովին ապաքինվի:

Ողջույն, իմ ձագուկը 2 ամսական է, նա խաղում էր իր եղբայրների և եղբայրների հետ պատուհանից: Նա կոտրվածք է ստացել կամ ցավում է միայն այն ժամանակ, երբ թաթը դիպչել է նրան, նա ինձ շատ ժամանակ չի թողնում դրան դիպչելու համար:

Բարև, ես ունեմ մեկ տարեկան մի ձագուկ, և նա ցերեկը դուրս է գալիս, բայց իմ տան մոտ և գիշերը քնում է ինձ հետ: Այսօր, ճաշից հետո, նա ժամանեց, և նրա աջ ոտքը շատ ուռած էր, և ցավում էր, երբ այն դիպչում էր նրան: Ես ստուգեցի, թե արդյոք դա ինչ-որ բան ունի, բեկոր, վերք, ոչինչ: Նա կարող է քայլել ու ոտքը ցած դնել, բայց մի փոքր դանդաղ է: Կարծում եմ ՝ դա կարող է պտտվել: Անհրաժեշտ է նրան տանել անասնաբույժի՞ն: Թե՞ ես տանը կարող եմ վիրակապել ու հակաբորբոքաներ տալ:

Երեկ ես և իմ ձագուկը պառկած էինք անկողնումս, և ես միշտ քնում եմ դուռը փակ
Առավոտյան ժամը 2: 00-ի սահմաններում իմ կատուն սկսեց շատ աղմկել և չէր կարող քնել, որպեսզի դուռ լիներ, և նա դուրս եկավ և մնաց հյուրասենյակում:
Բայց չգիտեմ, թե ինչպես դուրս եկավ և մնաց մեր պարտեզում
Lyավոք, իմ ձագուկն այնտեղ էր, և հանկարծ մի թափառող կատու եկավ ու կծեց նրա ձախ մանիրան
Ես արդեն գիտակցել եմ այսօր առավոտյան
Նա իր ձեռնաշղթան չի դնում հատակին և միշտ այն վեր է բարձրացնում
Եվ ցավոք ես չգիտեմ ինչ անել, բայց ցավ է պատճառում նրան տեսնելը, քանի որ ես զգում եմ, որ այդ ամենը իմ մեղքն էր

Մեր կատվի անունը դեկտեմբեր է, նա կլինի մեկ տարեկան, իհարկե դեկտեմբերին, երեկ երեկոյան որդիս (ով նման է իր հայրիկին, մենք նրան նրան նվեր ենք որդեգրել) գտել է տան դռան մոտ և նա պառկած էր և ես կղել էի, ես քնած էի և կարծում էի, որ պարզապես վատ ստամոքս ունեի, և ես ասացի նրան, որ եթե ցանկանա, ապա ես նրան այդ ժամանակ 24-ժամյա արտակարգ իրավիճակներով կտանեմ անասնաբույժի (10: 40-ն էր: երեկոյան), երբ տղաս եկավ 11: 20-ի սահմաններում, ես լաց լինելով հասնում եմ, դա վատ ստամոքս չէր, ակնհայտորեն վրաերթի էին ենթարկել նրան, նա կոտրվածք ունի կոնքի և ազդրերի հատվածում, քանի որ որդիս անչափահաս է, ես գնացի Անասնաբույժը մի քանի փաստաթուղթ ստորագրելու և իր հոսպիտալացման համար վճարելու համար, անասնաբույժն ինձ ասաց, որ խնդիրը կոտրվածքները չեն, քանի որ, ինչպես ձեր հոդվածն է ասում, նրանք վերականգնվում են կոտրվածքներից, խնամքով և համբերությամբ, խնդիրն այն է, որ նրանց միզապարկը շատ բորբոքված էր և նրանք չէին միզել: Մենք թույլ տվեցինք նրան գիշերել, երբ տեսա, որ նա հանգստացած էր, նա կոտրեց սիրտս, մենք նաև նրան «սիրուն տղա» ենք ասում, և երբ ես ասացի, որ նրա աչքերը մի փոքր բացվեցին, բայց նա լռեց: Այսօր առավոտյան ես գնացի նրան տեսնելու, բայց դեռ այցելության ժամանակ չէր, նրանք ասացին, որ վրան կաթետեր են տեղադրել, բայց որ նա արյուն է միզացնում, և որ իր փոքրիկ միզապարկում արյան պես բծեր ունի, և կանխատեսումը «վերապահված է»: .. Ես չգիտեի, թե ինչ կարող է նա այդքան սիրել մի փոքրիկ կենդանու, մինչև անցած գիշեր ես տեսա, որ քիչ սուտ կա, չի կարող շարժվել, երբ սովորաբար գերհանգիստը, ես իսկապես երդվում եմ քեզ, որ իմ հոգին կոտրվում է և իմ աչքերը ջրված են, նրանք ընտանիքի մի մասն են և ցավում են, ինչպես կա, ես պարզապես տեղեկություններ էի փնտրում նրա խնդրի մասին և հանդիպեցի շատ նմանատիպ պատմությունների, որոնք ինձ ստիպում են զգալ, որ նրա հանդեպ սերն այնքան մեծ է, որ ես չեմ: թույլ կտամ նրան ավելի շատ տառապել, քան անհրաժեշտ է, չեմ կարծում, որ արդար է, ինչ-որ մեկը նրան վրաերթի ենթարկեց, և ոչ թե ես նրան օգնեցի, կամ գուցե նա մտածեց, որ դա պարզապես թափառող կատու է, ևս մեկ, բայց ոչ, դա այդպես չէր, դա մեր կատուն է, մեր ընկերն է, մեր ընտանիքն է ու ցավոք այսօր էլ դեռ շատ վատ է ...