Αυτή είναι μια ερώτηση που μπορεί να σας εκπλήξει: Είναι απαραίτητο να κοινωνικοποιήσετε μια γάτα; Αυτά τα ζώα άρχισαν να μοιράζονται τη ζωή τους με τους ανθρώπους πριν από δέκα χιλιάδες χρόνια από επιλογή. Συνειδητοποίησαν ότι όπου υπήρχαν άνθρωποι υπήρχαν δημητριακά που προσέλκυαν τρωκτικά ... το κύριο φαγητό τους. Εκείνη την εποχή ζούσαν ελεύθερα, αλλά από τότε που τα καταφύγια μας έγιναν σπίτια, διαμερίσματα ή διαμερίσματα, έπρεπε να προσαρμοστούν στο να ζουν σε ένα περιβάλλον που δεν είναι φυσικό για αυτούς.
Φυσικά, έχουν. Αλλά κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας προσαρμογής, οι άνθρωποι είχαν πολλά να κάνουν. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι κάτω από το δέρμα κάθε γάτας που κοιμάται στον καναπέ χτυπά την καρδιά των άγριων γατών.
Τι είναι η κοινωνικοποίηση;
Η κοινωνικοποίηση είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να μιλάμε για ανθρώπους. Θα μπορούσε να μεταφραστεί ως η διαδικασία με την οποία ο άνθρωπος μαθαίνει τα κοινωνικοπολιτιστικά στοιχεία του περιβάλλοντός του και τα ενσωματώνει στην προσωπικότητά του. Στην περίπτωση των γούνινων, θα ήταν κάτι σαν "«τη διαδικασία με την οποία μαθαίνουν να ζουν στην κοινωνία με ανθρώπους και άλλα ζώα».
Αλλά τώρα έρχεται μια άλλη ερώτηση: γιατί πρέπει να κοινωνικοποιηθούν με την ανθρωπότητα; Δεν ήταν μοναχικά ζώα που θα μπορούσαν να καλύψουν τον εαυτό τους;
Η σχέση ανθρώπου-γάτας
Λοιπόν, η πραγματικότητα είναι ότι ναι, αλλά όχι. Εξηγώ: Οι γάτες είναι απόλυτα προσαρμοσμένες για να ζουν σε ένα φυσικό περιβάλλον, αλλά οι πόλεις και οι πόλεις έχουν λίγη φύση. Και αυτό για να μην αναφέρουμε τον αριθμό των κινδύνων που μπορούν να βρεθούν. Για αυτόν τον λόγο, οι γάτες, ακόμη και οι πιο αδέσποτοι, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να μάθουν να ανέχονται την παρουσία ανθρώπων (τουλάχιστον, εκείνων που τους παίρνουν να φάνε).
Πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι γάτες είναι επειδή ζουν σε ένα μέρος όπου, ναι, μπορεί να είναι πολύ αγαπημένοι, αλλά η ανθρώπινη οικογένειά τους μπορεί να μην τα φροντίζει όπως θα έπρεπε. Αυτά τα ζώα πρέπει να γρατσουνίσουν (για παράδειγμα ένα ξύσιμο), να παίζουν τρεις φορές την ημέρα για περίπου 15 λεπτά (με μια μπάλα από αλουμινόχαρτο θα διασκεδάσουν πολύ), δείτε τον «κόσμο» τους από ψηλά (αφήνοντάς τα να ανέβουν έπιπλα), ... εν συντομία, πρέπει να είναι γάτες και ότι η οικογένεια τους άφησε να συμπεριφέρονται έτσι.
Φαίνεται ότι προσπαθούμε να τα εξανθρωπίσουμε:
- Μπάνιο: για ποιο λόγο? Περνούν ένα μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου τους για τον καθαρισμό τους. Πρέπει να τα λούζουμε μόνο εάν έχουν σταματήσει ή εάν έχουν γίνει πολύ βρώμικα.
- Κόψτε τα νύχια τους: Οι γάτες χωρίς καρφιά είναι σαν δέντρα χωρίς φύλλα. Τα νύχια τα χρειάζονται για να παίξουν, να κυνηγήσουν, να σκαρφαλώσουν.
- Απαγορεύστε την είσοδο σε επιφάνειες: Είναι γάτες. Πηδούν και τους αρέσει να ελέγχουν τι συμβαίνει γύρω τους.
- Προσποιούμαστε ότι είναι πάντα στοργικοί, με όλους: αυτό δεν μπορεί να είναι. Κάθε γάτα είναι μοναδική, με την προσωπικότητά της. Εάν δεν θέλουν να τους αγγίξουμε, ας μην το κάνουμε.
Και τόσα πολλά άλλα πράγματα που δεν τους αρέσουν αυτά τα ζώα, όπως για παράδειγμα τα παιδιά που τραβούν τις ουρές τους.
Πρέπει να τους σεβαστείτε, με τον ίδιο τρόπο που μας σέβονται και προσπαθούν να τους κάνουν ευτυχισμένους.
Για περισσότερες πληροφορίες, κάντε κλικ εδώ.