Dünyadaki yaklaşık 100 milyon kedinin onların soyağacı yok sayıca çok daha fazla. XNUMX. yüzyılın sonlarına kadar, insanlar öncelikle evlerde ve ahırlarda kemirgenleri kontrol etmek için kedileri beslediler. Sadece zenginler eğlenmek için onlara sahipti.
Girişiydi soy ağacı kavramını doğuran özel yetiştirme programları. Bazıları safkan kedilerin görünüşü, karakter özellikleri ve alışkanlıklarını beğenirken, ırkı olmayan, sağlıklı ve mutlu bir kedi aynı derecede ödüllendirici olabilir.
Atalarının sonsuz olası kombinasyonları nedeniyle, görünüm ve karakter Irksız bir kedinin cinsi, açıkça tahmin edilemez Her halükarda, birçok insan dostça bir eş bulmanın riske girmeye değer olduğuna inanıyor.
Görünüm
Bazı soyağacı olmayan kediler, belirli cinslere çok benziyor. Ancak, çoğu kısa tüylü İngiliz ve Amerikalıların tipik ılımlı yapısına sahiptir. Renk ve kürk dışında, safkanlardan daha az farklılık gösterirler, çünkü seçici yetiştirme yoluyla soy kütüğüne getirilen aşırı hacim veya narinliği elde etmediler. Çivi yazısı başları ve düzleştirilmiş yüzler, soyağacı olmadan alışılmadık bir maliyettir, ancak bazen ebeveynlerden birinin Siyam veya Fars genlerine sahip olması durumunda ortaya çıkar. Gözler genellikle yeşil veya sarıdır ve çoğunun burnu oldukça uzundur.
Manto
Kısa saç geni baskındır, ancak standart melez türü yoktur.
Özellikleri ve mizaç
Enerjiktirler, çünkü doğanın en iyi örnekleri seçme yolu budur. Açık bir avantaj, çok daha düşük istenmeyen gen konsantrasyonlarına sahip olmaları ve handikaplara daha az meyillidirler ve hastalıklar. Uygun bakımla uzun yıllar yaşamaları gerekir. Çok az bakıma ihtiyaç duyan ve bağımsız bir galibiyet serisi olan güzel, zeki, oyuncu bir arkadaştır.