Kedilerin çok bölgesel hayvanlar olduğu ve bir evde yaşayan tek tüylü hayvanlar her zaman onlar olsaydı, kendi türlerinden başka birini kabul etmeyecekleri söylenir. Ama bu doğru mu? Bir şey değil. Evet, onlar için çok bölgeseldirler, öyle ki onlar için, sizin eviniz aslında onların evi, her ne pahasına olursa olsun herhangi bir davetsiz misafirden korumaları gerekir, ancak insan adına sabırla, diğer kedilerle arkadaş olabilirlererkek ya da kadın olup olmadıklarından bağımsız olarak.
İkisinin de erkek ya da kadın olması durumunda, sizi kandırmayacağım, biraz daha pahalıya mal olur ama geçinebilirler.
Her hayvan kendine özgü, kişiliği ve karakteri ile benzersiz olduğu için "erkeklerde bu karaktere sahip, dişiler bu karaktere sahip" demek zor. Ama sana bunu söyleyebilirim erkekler kadınlardan daha sakin olma eğilimindedir. Bölgeseldirler ve kendilerine ait olanı savunmanın gerekli olduğunu görürlerse saldırmaktan çekinmezler, ancak başka bir kediyi daha iyi kabul etme eğiliminde olanlar onlardır.
Öte yandan, kediler daha aktif olma eğiliminde olsalar da, Aynı zamanda bakıcılarına en çok şefkat gösterme eğiliminde olanlardır.. Ancak başka bir yetişkin kediyi kabul etmenin bir köpek yavrusu olmasından çok daha fazla maliyeti vardır.
Her durumda, aşağıdaki gibi aynı sosyalleşme yönergelerine uyulmalıdır:
- İlk günlerde -7'den fazla olmamak üzere, yeni kediyi bir odaya alacağızyemliği, suluğu, yatağı, çöp kutusu ve paspası veya spatulası ile.
- O dönemde her gün yatakları değiştireceğiz, böylece diğerinin kokusunu tanıyıp kabul etsinler.
- Bundan sonra "yeni" kediyi çıkaracağız ve Onu diğerinin görebileceği ve koklayabileceği bir yere koyacağız.ama aslında dokunmadan.
- Her şey yolunda giderse, onları kontrol edebileceğimiz bir odada bir arada olmalarına izin vereceğiz. İyi gitmemesi durumunda, buluşmalarına izin vermeye devam edeceğiz ama bir süre daha dokunmayacağızMerakını gösterene ve homurdanmayana veya homurdanmayana kadar.
Sabırlı olmalısın, ama sonunda onların anlaşmasını sağlayacağız, göreceksin 😉.
10 aylıktan beri benimle yaşayan 2 aylık bir Roma / Avrupa stenografi kedisi var,
ve 6 yaşına geldiğinden beri, onlara kalıcı bir yuva bulana kadar 6 kediye geçici olarak ev verdim.
Yani benimle en fazla 1 ay yaşadılar, 4'ü kadın 2'si erkek.
Bu makalede anlatılan protokolü ne zaman takip etsem, sosyalleşme en fazla 10 gün içinde gerçekleşti ve o andan itibaren oyun arkadaşı oldular, sadece 4 günde bir arkadaş oldular, ancak kedim onlara refleks olarak birkaç kez daha homurdanmaya devam ediyor günler.
Son evlerine gittiklerinde, kalbi kırılır, her yerde onları arar, bana onları "sorar".
Şimdi 3 gün önce gelen başıboş bir yavru kedim var, onu balkona koydum ve ikisi de kapının altında birbirlerini kokluyorlar ve her zaman ona homurdandığı için camdan görülebiliyorlar ... ama açıkça fark ettim ki mutluydu, çünkü birkaç gün içinde ısıracak, tekmeleyecek, her yere dökülecek başka bir arkadaşı olacağını biliyor.
Sanırım bu sefer kesinlikle yeni ev sahibi ile kalacağım.
Elbette onu çok mutlu edeceksin 🙂