Yıllar geçtikçe, kedi, özellikle Hıyarcıklı vebanın taşıyıcısı olduğuna inanılan Orta Çağ döneminde hayatta kalmak ve günümüze ulaşmak için birçok sorunun üstesinden gelmek zorunda kaldı. O yıllarda, kuşkusuz eski Mısırlıları dehşete düşüren bir şey olan kazıkta avlandı ve yakıldı.
Kelimenin tam anlamıyla bu hayvana taptılar. Ona zarar vermek suç sayılıyordu. Onu o kadar sevdiler ki, onun bir tanrı ya da daha doğrusu bir tanrıça olduğuna inanmaya başladılar 🙂. Bastet dedikleri bir tanrıça.
Bastet, müziğiyle insanları neşelendirmeyi sevdiği için evcil bir kedi şeklinde ya da sistrum olarak bilinen bir müzik aleti eşliğinde kedi başı olan bir kadın olarak temsil edilen bir tanrıçaydı. Yani, yaşama sevincini sembolize etti. Ama sadece bu da değil, hamile kadınları ve yeni doğan bebekleri hastalıklardan koruduğuna inanılıyordu.
Barışçıl bir tanrıça olmasına rağmen sinirlendiğinde dişi aslan başlı bir kadına dönüştü ve çok şiddetlendi. Böylece temsil ettiği totemik hayvan gibi, tahmin edilemez olabilir, herhangi bir zamanda hassas veya agresif gösterebilmek.
Kültü, eski uygarlığın en eski zamanlarına, yani 4000 yıl öncesine kadar uzanmaktadır. Bubastis antik kenti (bugün Nil deltasında bulunan Zagazig) kültüne adanmıştı. Tapınaklar ona saygı göstermek için inşa edildi ve öldükten sonra dikkatlice mumyalanan ve sonra onlar için özel mezarlara gömülen kediler yetiştirildi..
Eski Mısırlılar kedileri o kadar severdi ki, efsaneye göre, kedileri kalkanlarına götürdüklerinde Perslere teslim oldular, çünkü Persler Mısırlıların bu hayvanlara zarar vermek yerine teslim olmayı tercih ettiklerini biliyorlardı.
Keşke o zamandan beri işler bu kadar değişmeseydi.
En büyük kedi oğlumun adı Bastet… bana verdiklerinde kız olduğunu düşündük ve Mısır tanrıçasının şerefine adını verdik… ve onun bir erkek olduğunu öğrendiğimizde heheheej belki de onunla kaldı adı…. kulağa hoş geldiğini düşünüyoruz. o hehehehe….
Merhaba Martha.
Bir kedi için çok orijinal bir isim 🙂