Sarkofagu i maces së Thutmose, rreth 3500 vjet më parë.
Kanë kaluar shumë vite që kur njerëzit nuk donin të dinin ku filloi zbutja e maceve, ajo kafshë me lesh që, ndryshe nga çdo mace tjetër, ka pranuar shoqërinë e një specie të tillë si njerëzit.
Epo, më në fund mund ta kemi përgjigjen tonë falë paleogjenetikut Claudio Ottoni, i cili përdoret ADN nga kockat, dhëmbët, lëkura dhe flokët nga më shumë se 200 mace gjenden në vendet arkeologjike në Lindjen e Afërt, Afrikë dhe Evropë.
Sot dihet se felis silvestris është paraardhësi i maces shtëpiake (Felis silvestris catus) Sipas rezultateve të Ottonit, të cilat janë botuar në Nature Ecology and Evolution, macet shtëpiake zbres nga Felis silvestris lybica ose mace e egër afrikane. Ky me gëzof jeton në Lindjen e Afërt dhe Afrikën e Veriut.
Rreth 5.000 vjet më parë ekzistonte një civilizim që i adhuronte ata: egjiptiani. Ata, egjiptianët e lashtë, adhuronin macet deri në pikën që ata adhuronin një perëndeshë në formën e një mace: Bastet. Kjo marrëdhënie megjithatë filloi shumë herët, kur njerëzit e parë u vendosën në Lindjen e Afërt dhe filluan të rritnin misër, grurë dhe elb 10.000 vjet më parë.
Këto ushqime tërhoqën brejtësit, dhe brejtësit tërheqën macet. Fermerët e kohës panë te këto mace a shok që mund të kursejë rezervat e grurit, në mënyrë që me kalimin e kohës të ndërtohej një marrëdhënie që do të vazhdonte edhe sot e kësaj dite dhe që, me siguri, nuk do të prishet kurrë.
Nga Lindja e Afërt dhe nga dora e njerëzve (ose, më saktë, anijet e tyre ...) ata ishin në gjendje të arrijnë Azinë, Afrikën dhe Evropën. Edhe kështu, nuk është e qartë nëse macja shtëpiake rrjedh nga macet e importuara nga Lindja e Afërt ose nga Egjipti, por është zbuluar se modeli me shirita ishte më i zakonshmi në macet e para. Nga Mesjeta, ekzemplarët me njolla filluan të shfaqeshin.
Ju mund ta lexoni studimin këtu.