Wiersze o kotach

Futrzaki, które kochamy i uwielbiamy, były i są wspaniałym źródłem inspiracji dla pisarzy, a także oczywiście dla poetów i poetów. Ich tajemnicze spojrzenie, elegancki sposób chodzenia i bycia, uczucie, które mogą okazać w zamian za szacunek… wszystko to sprawia, że ​​dziś możemy cieszyć się kilkoma kocimi wierszami.

Jeśli lubisz czytać, a przede wszystkim lubisz czytać piękne rzeczy o tych kotach, to powiem Ci, które z nich są niezapomniane wiersze o kotach.

W całej historii ludzi i kotów było kilku ludzi, którzy w swoich tekstach uosabiali czystą miłość do zwierząt futerkowych. Do dziś istnieje dziwna teoria, która mówi, że małe koty są idealnym przyjacielem pisarzy, ponieważ są pięknymi, cichymi i doskonałymi towarzyszami życia.

Dobrze o tym wiedzą autorzy tych wierszy:

Charles Baudelaire - The Cat

W moim mózgu to chodzi
Jak w domu,
Słodki kot, mocny, słodki i ciepły.
Kiedy miauczy, ledwo go słyszysz,

Jego barwa jest tak delikatna i dyskretna;
Tak bardzo, jak twój głos się ucisza lub dudni,
Jest zawsze bogata i głęboka.
To jest jego ciepło i jego tajemnica.

Ten głos, który wylewa się i sączy
W moich najciemniejszych funduszach
Wypełnia mnie jak liczne wersety
I raduje mnie jak eliksir miłosny.

Łagodzi najokrutniejsze zło
I zatrzymuje wszystkie ekstazy;
Wypowiadać najdłuższe zdania,
Nie potrzebujesz słów.

Nie, on nie jest skrzypcami, instrumentem
Idealnie, to gryzie moje serce,
ale tak jest, bardziej po królewsku,
Zabrzmij swoją najbardziej wibrującą strunę

Niech Twój głos, tajemniczy kotu,
Kot seraficzny, dziwny kot,
W którym wszystko jest, jak w aniołach,
Równie subtelne, jak harmonijne.

Jorge Luis Borges - Do kota

Lustra nie milczą
ani bardziej ukradkiem pełen przygód świt;
jesteś pod księżycem tą panterą
że jest nam dane widzieć z daleka.
Przez nieczytelne dzieło dekretu
Boski, szukamy Cię na próżno;
bardziej odległy niż Ganges i zachód,
twoja jest samotność, twoja tajemnica.
Twoje plecy są protekcjonalne wobec winowajcy
pieścić moją dłoń. Przyznałeś się,
z tej wieczności, która jest już zapomnieniem,
miłość podejrzanej ręki.
W innym czasie jesteś. Jesteś właścicielem
zamkniętego środowiska jak sen.

A to jest moje

Zostawiłbym wszystko, żeby cię znowu zobaczyć
za to, że mogłeś cieszyć się Twoją obecnością,
znowu usłyszeć twój słodki głos.

Nigdy nie wyobrażałem sobie, że ciemność
stanie się naszym wrogiem,
winny zdrady
które rozdarły twoją duszę rękami.

Kwiaty, niegdyś dumne,
płaczą krwawymi łzami
za utraconą młodość.

(Ku pamięci Blacky'ego, kota, który zniknął w 2015 roku w wieku dwóch lat).

Co myślisz? 🙂