Jest wielu ludzi, którzy myślą, że koty są samotnymi zwierzętami, i że nie są towarzyscy. Ale rzeczywistość nieco różni się od tych przekonań. Co prawda mogą być niezależnymi zwierzętami, ale jeśli przyjrzymy się uważnie np. Kolonii kotów, zobaczymy, jak wchodzą ze sobą w interakcje, jak pokazują swoją towarzyskość z innymi towarzyszami.
I nadal są bardzo tajemniczymi zwierzętamiNie myślisz
Pierwszy kontakt społeczny zostaje nawiązany z matkąktóra jest odpowiedzialna za okazywanie mu uczuć i ochronę, podobnie jak wszystkie matki, które niosły swoje dzieci w swoim łonie przez kilka miesięcy, aby następnie dać im cenne mleko, które pomoże im rosnąć silnie i zdrowo. Z biegiem czasu kociak staje się coraz bardziej autonomiczny: dopóki nie będzie mógł jeść, bawić się, w skrócie, prowadzić normalne życie, a mama nie daje mu nogi. Chociaż wiemy, że kocięta urodzone w domu, które mogą pozostać z matką na całe życie, zawsze będą utrzymywać ten bliski związek.
Tak jak u nas, ludzi. Nie jest zaskakujące, że koty w kolonii utrzymują ze swoimi opiekunami relacje „peer-to-peer”. Mogą do nich nie zbliżać się, ale tylko po to, by zapewnić im żywność i bezpieczeństwo, darzą ich dużym szacunkiem i nie wahają się do nich dzwonić, jeśli uznają to za konieczne.
Kociak, który został odseparowany od matki w młodym wieku, pomiędzy 2 a 3 miesiącem życia, mogą narazić się na ryzyko, że ludzie spróbują ich „uczłowieczyć”. Musisz wiedzieć, jak rozróżnić kilka rzeczy. Mają uczucia i okazują je dzień po dniu, mają też zdolność uczenia się, ale nie są istotami ludzkimi. Koty nigdy nie działają z premedytacją, całymi dniami nie myślą, jak i kiedy będą np. Walczyć z innym kotem. Żyją chwilą, i to jest główna różnica między nimi a nami, jeśli chodzi o zachowanie.
Na tej podstawie musimy działać odpowiednio i nie winić go za coś, czego nie ma. Nie działają, aby nas skrzywdzić.