Kot, choć boli, ma znacznie krótszą oczekiwaną długość życia niż nasz. Mam nadzieję, że możesz żyć 20, 25, może 30 lat, ale nie dłużej. Od 10 roku życia może wykazywać objawy każdej choroby typowej dla starości, takie jak ból nóg, utrata słuchu lub osłabienie mięśni.
Od pierwszej chwili, gdy zwierzę wejdzie do domu, musimy być tego świadomi, aby jak najlepiej wykorzystać każdą chwilę, każdą sekundę, w której jesteśmy z nim. W ten sposób nie tylko damy mu szczęśliwe życie, ale także najlepsze lata naszego życia. Ale, Jak pożegnać się z kotem? Nie jest to wcale łatwe, ale postaramy się Ci pomóc.
Posiadanie kota w domu to posiadanie przyjaciela, towarzysza, kogoś, kto da ci dużo miłości i radości, chwile czułości i zaufania, które zmiękczają twoje serce i sprawiają, że widzisz, że życie może być bardzo piękne. Kiedy przychodzi czas na pożegnanie, jest to bardzo trudne.
W naszych umysłach może pojawić się tysiąc pytań: dlaczego on musi odejść, czy postępuję właściwie, czy naprawdę nie może dłużej żyć? Część nas była wyrywana. To może być bardzo, bardzo ciężki czas.
Ale musimy stawić temu czoła i iść dalej. W jaki sposób? Najważniejsze jest porozmawiaj z kimś o tymrodziny i / lub przyjaciół. Potrzebujemy kogoś, kto przynajmniej nas wysłucha. Bez oceniania, po prostu pozwól im tam być.
W ostatnim dniu życia kota, musimy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby była jak najbardziej szczęśliwa. Jeśli będziemy mogli, zabierzemy go do domu, gdzie damy mu ostatnią puszkę (mokre jedzenie) i dużo miłości; a jeśli nie, to i tak to zrobimy 😉. Ważne jest, aby nie widział, jak płaczemy, ponieważ ideałem jest, aby zobaczył nas dobrze, uspokoił się.
Po eutanazji musimy uzewnętrzniać emocje. Nie jest dobrze zatrzymywać dla siebie łzy lub ból, musimy to usunąć. Niezależnie od tego, ile mamy lat, jeśli chcemy to pokonać, najpierw będziemy musieli się wyładować. Płakać. Krzycz, jeśli to konieczne. To najlepsza terapia, jaką możemy sobie dać: słuchaj swojego ciała i usuń wszelki ból, który odczuwamy.
Stopniowo, wraz z upływem dni lub tygodni (każdy potrzebuje czasu. Nie forsujmy sytuacji) będziemy zauważać, że czujemy coś lepszego.
Dopiero gdy wrócimy do naszej codziennej rutyny, gdy rany się zagoiły, możemy zadać sobie pytanie, czy jesteśmy gotowi, czy też chcemy otworzyć drzwi dla kolejnego kota. Ale nalegam, aby osiągnąć ten punkt, musimy poczekać, ponieważ każdy kot jest wyjątkowy, a zatem niezastąpiony.
Koty to zwierzęta, które bardzo się kochają. Pożegnanie się z nimi to najbardziej skomplikowana rzecz, jaką prawdopodobnie kiedykolwiek zrobimy, ale musimy wiedzieć, że zawsze możemy mieć okazję ugościć kolejnego futrzaka.