Mamy koty w ich naturalnym stanie wspaniali opiekunowie, nawet jeśli po raz pierwszy rodzą dzieci. Utrzymują je w czystości, dobrze odżywione, a przede wszystkim kontrolowane. Przed wyjazdem na polowanie zostawia je w ukrytym kącie, który służy jako legowisko, z dala od potencjalnych drapieżników.
Jednak kiedy te zwierzęta zaczęły mieszkać z nami w naszych domach, musiały się przystosować. Jeśli kot zajdzie w ciążę, będzie spędzać dużo czasu na szukaniu najlepszego miejsca do porodu, a gdy je znajdzie, nie wyjdzie tam tylko po to, by się ulżyć i zjeść. Czasami zdarzają się nieoczekiwane zdarzenia, dlatego ważne jest, aby o tym wiedzieć dlaczego mój kot odrzuca swoje młode.
Kot jest genetycznie przygotowany do opieki nad swoimi maluchami. To jest coś, co zrobisz instynktownie. Od pierwszej chwili, gdy widzisz swoje dzieci, chcesz się nimi zająć, chyba że jest problem.
Spokojna ciąża, szczęśliwa dostawa
Aby wiedzieć, dlaczego moja kotka odrzuca swoje szczenięta, trzeba pamiętać, jak przebiegała ciąża i jak ją nosiła. Nie mówię tylko o tym, jaki byłeś zdrowy, ale także o tym, jak gdyby mogła być spokojna. A rzeczywistość jest taka, że kiedy wiemy, że w domu będą kocięta, jest wielu ludzi, którzy nie pozwalają kotu się uspokoić.
W tym stanie bardzo ważne jest, aby pozwolić kotu się zrelaksować, a nie przytłaczać. Oczywiście można go pieścić i pieścić, ale bez nękania jej. Musimy pozwolić jej przyjść do nas i przestać ją rozpieszczać, gdy tylko zobaczymy, że już nie chce więcej.
Gdy zbliża się wyznaczony dzień, zobaczysz, że szuka miejsca na poród. Wybierz ten, który wybierzesz, nie powinniśmy tego zmieniaćw przeciwnym razie spowodowalibyśmy stres, który mógłby doprowadzić do odrzucenia maluchów. Zapewnimy przynajmniej jedno prześcieradło - jeśli jest lato - lub koc - jeśli jest zima - tak, aby maluchom nie zmarzło.
Jak się mają pisklęta?
Kiedy maluchy tu są, trzeba sprawdzić, jakie są zdrowe. Jeśli są tacy, którzy od urodzenia są zdeformowani lub słabi, lub jeśli ciągle je odwiedzamy, najprawdopodobniej kot je zignoruje. Ponadto, jeśli żwirek jest bardzo duży, możesz potrzebować niewielkiej pomocy, aby zająć się nimi wszystkimi, zwłaszcza jeśli jest taki, który jest bardzo żarłoczny 🙂.
W przypadku, gdy Twój kot odrzucił swoje młode, najlepiej jest to zrobić dbasz o to, by dać mu butelkę. Tutaj masz więcej informacji, jak to zrobić.
Młode koty rodzą się bezbronne i potrzebują miłości i ochrony swojej matki. Ale może odpowiednio się nimi zająć tylko wtedy, gdy środowisko rodzinne jest spokojne.
O ciąży i porodzie jednego z moich kotów wspominałam już w innym poście.
Miałam dwa koty, które odebrałam z ulicy, drugi, który też urodził, zdechł kilka dni po porodzie. Ta bardzo się zmęczyła podczas porodu, miała 4, ale po pierwszej, podobnie jak ta, z trudem przychodziła do nich.
W przeciwieństwie do drugiego, który pozwolił mi mu pomóc i musiał tylko pozwolić im wyjść, otwierałem łożyska z boku jego twarzy i kładłem wszystko blisko jej, aby je lizał i dawał tchnienie życia. Następnie łożysko zostało zjedzone bez pozostawiania śladu.
Tę, która umarła, zabraliśmy z ulicy, miała około trzech i pół miesiąca, ale była dzika, nigdy nie pozwalała się pieścić. Nałożenie na nią przeciwpasożytniczej pipety było pokazem. Ale nadal nie chciał jej wracać na ulicę, bardzo chudą, zimną, deszczową i młodą, jak ona była.
Podczas porodu nie pozwoliła mi się zbliżyć, parsknęła i rzuciła nogę. Cierpiałem, ponieważ widziałem dzieci w łożysku bez oddychania ...
ale powoli wyjął ich wszystkich i ożywił się.
Zachorowała, pamiętam, że w dniu porodu wymiotowała już żółtą pianą, miała biegunkę, ale nie pozwalała mi się do niej zbliżyć, a rzadziej ze swoimi dziećmi, które karmiła piersią przez kilka dni.
Weterynarz powiedział mi, że będąc tak dzikim zwierzęciem, trudno byłoby go leczyć, poza tym, że nie byłby w stanie podać mu zgodnie z lekami.
Zresztą słabła i kiedy pozwoliła się pieścić, pomyślałem, że teraz zabieram ją do weterynarza, ona wciąż mnie drapała, ale było już za późno.
Maluchy zostały umieszczone na drugim kotku, który od pierwszej sekundy przyjął je jako swoje, była bardzo dobrą mamą.
Pomogłem jej, dając im butelkę, więc ssały, a jeśli nie miały dość, pili butelkę do woli (przygotowane mleko Royal Canin. albo nie będą go pić).
Był tylko jeden problem, 9 kotów na 8 smoczków. Jeden, najsłabszy, a także ci byli o tydzień mniej, przywykł nie karmić piersią, bo kiedy inni skończyli, to dlatego, że nie było mleka, a ponieważ był mały, też został zgnieciony pod resztą. Dałem butelkę, czasami odpychałem innych, ale to nie wystarczało.
Pewnego dnia znalazłem go zgniecionego pod matką (trzeba uważać, bo nie rozróżnia, czy to fałda koca czy niemowlę), oddychał bardzo szybko. Próbowałem go trochę ożywić, podać butelkę, ale nie zareagował. Miał pewną wadę, ponieważ był bardzo mały, małe oczka były ledwo widoczne. I umarł.
Przypadkowo to samo stało się ze mną z chomikami, oboma czarnymi. Ten chomik nie rósł tak jak inne, pozostał bardzo mały i bał się swoich braci, którzy byli dwa lub więcej jego wzrostu, umieściłem go samego w klatce i też umarł. Gdyby był przestraszony jakimkolwiek hałasem, „zemdlałby” i po kilku sekundach wstawałby i znowu chodził.
Trzech jego braci chomików, również czarnych, rosło normalnie i żyło ponad 3 lata, podobnie jak większość pozostałych.
To są rzeczy, które czasami niestety się zdarzają. Zawsze trzeba starać się uratować wszystkich młodych, ale nie zawsze im się to udaje. Ale przynajmniej będziemy wiedzieć, że próbowaliśmy.