We houden van katten en we zijn dol op degenen die bij ons wonen, maar soms maken we fouten die kunnen voorkomen dat het dier gelukkig is. En het is dat lange tijd werd aangenomen dat ze erg nors, onafhankelijk, eenzaam waren, of dat zelfs als ze iets verkeerds deden, het was omdat ze de mens wilden beledigen.
Gelukkig realiseren we ons beetje bij beetje dat er betere manieren zijn om ze te behandelen. Toch vind ik het nog steeds erg belangrijk om te weten wat zijn de fouten bij het thuis opvoeden van een kat?. Op deze manier kunt u voorkomen dat u ze begaat.
Hem scheiden van zijn moeder als hij nog heel jong is
Ik weet. Een babykat is een kostbare bol vacht. Maar die "bontbal" heeft zijn moeder en broers en zussen nodig voor de eerste twee maanden van zijn leven (en nog beter als het drie is). In die tijd zal het leren zich als een kat te gedragen, te spelen en zelfs te eten en te drinken uit een voer-/drinkbak door naar zijn ouder te kijken.
Als je te snel uit elkaar gaat, kun je heel goed gedragsproblemen krijgen.. Als we hem bijvoorbeeld met een maand of minder mee naar huis nemen, zal hij niet weten hoe hij een kat moet zijn, omdat hij met niemand zal zijn om hem iets te leren. Het is zelfs om deze reden dat het raadzaam is om twee broers en zussen te adopteren in plaats van slechts één, maar alleen als ze twee maanden of ouder zijn.
In het geval dat we een ontmoeten weeskatje, het ideaal zou zijn om te kijken of we een adoptiemoeder voor hem kunnen krijgen, maar aangezien dit vaak erg moeilijk is, zullen we altijd de mogelijkheid hebben om een ander aan te nemen om elkaar gezelschap te houden.
Laat hem geen kat zijn
Als we hem mee naar huis nemen, moeten we heel duidelijk zijn over zijn behoeften. Het is te zeggen, we moeten weten dat een kat krabt, bijt, springt, miauwt en dat hij zijn eigen karakter heeft. De grootste fout voor mij is proberen hun gedrag aan te passen aan het onze.
Als we bijvoorbeeld niet willen dat hij de meubels vernietigt, kunnen we hem krabben of voorwerpen geven waar hij aan kan krabben. We moeten hem alternatieven geven zodat hij kan zijn en zich kan ontwikkelen zoals hij is: een katachtige. Niet meer niet minder.
Humaniseer hem
Dit houdt verband met het vorige punt, maar laten we het erover hebben. We houden van de kat en we willen hem beschermen. Als hij een puppy is, is het onvermijdelijk om te denken dat hij een baby is, met zijn lieve gezicht en zijn ontroerende gebaren. En als hij opgroeit, blijven we hem zien als 'ons kind'. en het is oké maar het wordt een vergissing zodra we het dragen, of zodra we denken dat het iets doet om ons boos te maken. De kat heeft geen kleding nodig (tenzij het een haarloze kat is die in een koude omgeving leeft natuurlijk).
Als hij het koud heeft, kunnen we hem het beste naast ons laten liggen of onder de dekens liggen. Maar het heeft geen zin om het te dragen, omdat je je er ook erg ongemakkelijk door gaat voelen. Aan de andere kant is de kat niet in staat om dingen te doen die ons pijn kunnen doen. Als hij bijvoorbeeld op bed plast of ons bijt, is het onze plicht om uit te zoeken waarom. El spanning, angst en depressie zijn ook typerend voor katten, vooral katten die op plaatsen leven waar ze niet de zorg krijgen die ze nodig hebben.
Je niet de zorg geven die je nodig hebt
Vanaf het eerste moment dat we je verwelkomen, zetten we ons in om je hele leven voor je te zorgen. Dit betekent dat we moeten hem elke keer naar de dierenarts brengen als het nodig is om hem te vaccineren, te ontwormen, hem te castreren en elke keer dat we vermoeden dat hij ziek is of dat er iets pijn doet. Daarnaast moeten we hem kattenvoer van goede kwaliteit geven en hem dagelijks van schoon water voorzien. Maar dit is niet alles.
Een gelukkige kat moet niet alleen in hun fysieke behoeften worden voorzien, maar ook in hun mentale. en voor dat We moeten tijd besteden om hem te leren kennen. om te weten wanneer en hoe hij gestreeld wil worden, wat zijn favoriete speeltje is, waar en met wie hij wil slapen... Al deze details zullen een grote hulp zijn om een gezonde en waardevolle relatie op te bouwen met onze geliefde kat.
verwelkom hem in een opwelling
Last but not least, een zeer ernstige fout is wanneer we een kat in een opwelling verwelkomen. »Mijn zoon wil er een», »Ik zou er graag één van dit ras willen hebben», »Ik ga hem aan mijn zus geven voor haar verjaardag»,... Het zal je vast wel bekend in de oren klinken. Het is heel triest, maar veel van deze "cadeaukatten" of "grillkatten" belanden op straat zodra ze geen lieve bolletjes bont meer zijn.
Het is geweldig als je er een geeft aan iemand waarvan je weet dat hij er voor de rest van zijn leven voor zal zorgen, maar laten we dit echt vermijden. Laten we stoppen met het in de steek laten van dieren. Als je met een kat wilt leven, weeg dan eerst de voor- en nadelen af, want het brengt een verantwoordelijkheid en een verplichting met zich mee die je leven zal veranderen. Ik hoop alleen dat het maar het beste is.