Dit is een kaart die je niet op school of waarschijnlijk in een onderwijscentrum hebt laten zien. De menselijke verbeelding kent geen grenzen, en de waarheid is dat dit een van de beelden is die af en toe een glimlach kan toveren bij kattenliefhebbers. Een glimlach, natuurlijk welwillend. Australië is een prachtig land en als je van tropische oerwouden houdt, zul je zeker een geweldige tijd beleven in de jungle van Daintree, een van de oudste ter wereld.
Maar ja, kijkend naar de afbeelding, zou je kunnen zeggen dat het lijkt alsof de wereld een kat is die met Australië speelt. Hoewel het interessant is om je af te vragen, Waar komt het vandaan?
Na veel zoeken, zo lijkt het Het waren degenen van de Facebook-pagina Geloof me, ik ben een »bioloog» wie de afbeelding voor het eerst deelde, waarop je een wereldkaart ziet omringd door het silhouet van een enorme kat die met Australië lijkt te spelen.
Waarom is het gedaan? Dat is een vraag die ik niet weet te beantwoorden, maar het kwam waarschijnlijk door wat we in het begin zeiden: pure verbeelding. Hoewel het als kattenliefhebbers zelfs interessant is om te denken dat zij, de katachtigen, de wereld regeren; niet voor niets, al in 2017 La Vanguardia Hij zei in een van zijn artikelen dat alleen in Spanje 2.265.980 katten in huizen bij mensen woonden.
Maar er is ook een boek met die naam geschreven. Een boek dat niets met katachtigen te maken heeft, zo niet met mensen. Het is een verzameling gedichten, waarvan David Martínez Álvarez (Rayden) de auteur is, heel persoonlijk, over wat er gebeurt na de happy endings.
We kunnen alleen maar zeggen dat, leven met katten, na een happy end kan er alleen ... meer geluk zijn. En het is dat als je voor elkaar zorgt met genegenheid, respect en geduld, er alleen goede dingen kunnen gebeuren terwijl je het leven met hen deelt. En zelfs later, als ze ons verlaten (helaas leven ze niet zo lang als mensen), als de pijn voorbij is, besef je hoeveel geluk je hebt gehad om met die katten te kunnen leven.