Η γάτα, όσο πονάει, έχει πολύ μικρότερο προσδόκιμο ζωής από τη δική μας. Ας ελπίσουμε ότι μπορείτε να ζήσετε 20, 25, ίσως 30 χρόνια, αλλά όχι περισσότερο. Από την ηλικία των 10 ετών, μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα οποιασδήποτε νόσου που είναι χαρακτηριστική της γήρατος, όπως πόνος στα πόδια της, απώλεια ακοής ή μυϊκή αδυναμία.
Από την πρώτη στιγμή που το ζώο μπαίνει στο σπίτι, πρέπει να το γνωρίζουμε για να αξιοποιήσουμε στο έπακρο κάθε στιγμή, κάθε δευτερόλεπτο που είμαστε μαζί του. Έτσι, δεν θα του δώσουμε μόνο μια ευτυχισμένη ζωή, αλλά θα μας δώσει και τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας. Αλλά, Πώς να πω αντίο στη γάτα μου; Δεν είναι καθόλου εύκολο, αλλά θα προσπαθήσουμε να σας βοηθήσουμε.
Έχοντας μια γάτα στο σπίτι έχει έναν φίλο, έναν σύντροφο, κάποιον που σας δίνει πολλή αγάπη και διασκέδαση, στιγμές τρυφερότητας και εμπιστοσύνης που μαλακώνουν την καρδιά σας και σας κάνουν να δείτε ότι η ζωή μπορεί να είναι πολύ όμορφη. Όταν έρθει η ώρα να πείτε αντίο, είναι πολύ δύσκολο.
Χίλιες και μία ερωτήσεις μπορούν να προκύψουν στο μυαλό μας: γιατί πρέπει να φύγει; Κάνω το σωστό; Μπορεί πραγματικά να μην ζήσει περισσότερο; ένα μέρος από εμάς εξαφανίστηκε. Μπορεί να είναι μια πολύ, πολύ δύσκολη στιγμή.
Αλλά πρέπει να το αντιμετωπίσουμε και να προχωρήσουμε. Πως? Το πιο σημαντικό είναι μιλήστε σε κάποιον για αυτό, είτε οικογένεια ή / και φίλοι. Χρειαζόμαστε κάποιον να μας ακούει τουλάχιστον. Χωρίς κρίση, απλώς αφήστε τους να είναι εκεί.
Την τελευταία ημέρα της ζωής της γάτας, πρέπει να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για να την κάνουμε όσο το δυνατόν πιο ευτυχισμένη. Εάν μπορούμε, θα τον πάμε σπίτι όπου θα του δώσουμε ένα τελευταίο κουτί (βρεγμένο φαγητό) και πολλή αγάπη. και αν δεν μπορούμε, θα το κάνουμε ούτως ή άλλως 😉. Είναι σημαντικό να αποφύγετε να μας βλέπετε να κλαίμε, αφού το ιδανικό είναι να μας δείτε καλά, να ηρεμήσετε.
Μετά την ευθανασία, πρέπει εξωτερικεύω τα συναισθήματα. Δεν είναι καλό να κρατάμε τα δάκρυα ή τον πόνο για τον εαυτό μας, πρέπει να το βγάλουμε έξω. Ανεξάρτητα από το πόσο χρονών είμαστε, αν θέλουμε να το ξεπεράσουμε πρώτα θα πρέπει να ξεφύγουμε. Κραυγή. Κραυγή αν είναι απαραίτητο. Αυτή είναι η καλύτερη θεραπεία που μπορούμε να δώσουμε στον εαυτό μας: ακούστε το σώμα μας και αφαιρέστε όλο τον πόνο που αισθανόμαστε.
Σιγά-σιγά, με το πέρασμα των ημερών ή εβδομάδων (κάθε άτομο χρειάζεται το χρόνο του. Ας μην αναγκάσουμε την κατάσταση) Θα παρατηρήσουμε ότι αισθανόμαστε κάτι καλύτερο.
Μόνο όταν έχουμε επιστρέψει στην καθημερινή μας ρουτίνα, όταν οι πληγές έχουν επουλωθεί, μπορούμε να αναρωτηθούμε αν είμαστε έτοιμοι ή αν θέλουμε να ανοίξουμε τις πόρτες για μια άλλη γάτα. Αλλά, επιμένω, πρέπει να περιμένουμε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, γιατί κάθε γάτα είναι μοναδική και, ως εκ τούτου, αναντικατάστατη.
Οι γάτες είναι ζώα που αγαπούν ο ένας τον άλλον. Το να αποχαιρετάμε είναι το πιο περίπλοκο πράγμα που πιθανότατα θα κάνουμε ποτέ, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι μπορούμε πάντα να έχουμε την ευκαιρία να φιλοξενήσουμε έναν άλλο γούνινο.